دیسک کمر چیست؟ راه های درمان دیسک کمر!

دیسک کمر، تا 2 درصد از بزرگسالان در ایالات متحده سالانه فتق دیسک را تجربه می کنند. این عدد ممکن است در نگاه اول کم به نظر برسد، اما تقریباً 7 میلیون نفر را شامل می شود! اگر فتق دیسک را تجربه می کنید، احتمالاً با ناراحتی ها و دردهایی که این وضعیت می تواند ایجاد کند آشنا هستید. همانطور که شما با مشکلات فتق دیسک روبرو می شوید، معمولا تعجب می کنید که آیا فتق دیسک شما بدون جراحی قابل رفع است یا خیر. خوشبختانه پزشکان گزینه های زیادی برای درمان فتق دیسک قبل از جراحی دارند. اگر جراحی لازم باشد، گزینه های درمانی کم تهاجمی زیادی برای برآمدگی یا فتق دیسک وجود دارد. ما 11 گزینه درمانی مختلف برای فتق دیسک جمع آوری کرده ایم تا نشان دهیم که پزشکان چگونه این بیماری را درمان می کنند.

درمان دیسک کمر

درمان دیسک کمر، درمان‌های غیرجراحی برای فتق دیسک تقریباً 70 تا 80 درصد از افراد در برخی مواقع کمردرد را تجربه می‌کنند، اما بیشتر آنها نیازی به جراحی ندارند. همین امر در مورد فتق دیسک نیز صدق می کند. در اینجا چند درمان غیرجراحی متداول برای فتق دیسک وجود دارد که پزشک قبل از جراحی آن را دنبال خواهد کرد. 1. فیزیوتراپی در گذشته توصیه های پزشکی برای فتق دیسک این بود که یک تا دو هفته در رختخواب استراحت کنند. پزشکان از آن زمان موضع خود را تغییر دادند و توافق کردند که فعال ماندن برای توانایی بدن شما برای بهبودی بسیار ضروری‌تر است. در حالی که مقداری استراحت قابل قبول و ضروری است، باید سعی کنید تا حد امکان فعال باشید. دانستن میزان فعالیت کافی یا بیش از حد به تنهایی ممکن است گیج کننده باشد. یک فیزیوتراپیست (PT) می تواند به شما کمک کند تا بفهمید چقدر باید ورزش کنید. آنها: سطوح فعالیت شما را ردیابی خواهند کرد. تمرینات تقویت عضلات را ارائه دهید. انعطاف پذیری خود را افزایش دهید. به شما کمک می کند تا بدون تشدید صدمات خود ریکاوری کنید.

4. داروها پزشک ممکن است داروهای بدون نسخه (OTC) یا با نسخه را برای درد فتق دیسک توصیه کند. اگر درد شما شدید باشد، ممکن است داروهای تجویزی را به عنوان یک درمان مرتبه اول دنبال کنند. اگر درد خفیف یا قابل کنترل باشد، ممکن است داروهای OTC را برای کمک به درد پس از PT یا سایر درمان‌های فتق دیسک توصیه کنند. برخی از داروهای OTC برای تسکین درد فتق دیسک عبارتند از: استامینوفن: استامینوفن که با نام تجاری تیلنول شناخته می شود، درد را تسکین می دهد اما التهاب را کاهش نمی دهد. برای فتق دیسک، استامینوفن به میزان قابل قبولی است اما مطلوب نیست زیرا درد را بدون کاهش تورم می پوشاند. بدون کاهش التهاب، تسکین موقت درد می تواند خطر تشدید فتق دیسک را افزایش دهد. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): NSAID ها شامل ایبوپروفن (Advil)، ناپروکسن (Aleve) و اسید استیل سالیسیلیک (آسپرین) هستند. آنها بهتر از Tylenol برای فتق دیسک هستند زیرا التهاب را کاهش می دهند و درد را کاهش می دهند و خطر آسیب بیشتر را کاهش می دهند. اگر به دلایل پزشکی نمی توانید از NSAID استفاده کنید، Tylenol می تواند درد را در صورت لزوم کاهش دهد. برای درد قابل توجه فتق دیسک، پزشک ممکن است یک یا چند مورد از این داروها را تجویز کند: داروهای ضد تشنج: اگرچه پزشکان در درجه اول داروهای ضد تشنج را برای صرع تجویز می کنند، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) نیز آنها را برای درمان درد عصبی تایید می کند. اگر فتق دیسک شما باعث درد سیاتیک شود، پزشک ممکن است یک داروی ضد تشنج تجویز کند. برخی از عوارض جانبی داروهای ضد تشنج عبارتند از خستگی و خواب آلودگی. داروهای ضد افسردگی: پزشکان اغلب داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای را برای درمان کمردرد مزمن تجویز می کنند. هنگامی که داروهای ضد افسردگی خاصی را طی چند هفته مصرف می کنید، انتقال دهنده های عصبی را در ستون فقرات شما افزایش می دهند که درد را تسکین می دهد. شل‌کننده‌های عضلانی: شل‌کننده‌های عضلانی مانند بنزودیازپین‌ها به دلیل کیفیت اعتیادآور، برای درمان دردهای شدید حاد ناشی از فتق دیسک مناسب هستند. آنها با شل کردن ماهیچه های شما تسکین درد قابل توجهی را ارائه می دهند. اپیوئیدها: مانند شل کننده های عضلانی، پزشکان فقط برای کمردردهای شدید اپیوئیدها را تجویز می کنند. آنها تسکین درد قدرتمندی را ارائه می دهند اما همچنین بسیار اعتیادآور هستند. شما فقط باید تحت نظارت دقیق پزشک از مواد افیونی استفاده کنید. مواد افیونی با ترشح اندورفین که درک درد را سرکوب می کند و احساس لذت را تقویت می کند، به تسکین درد کمک می کند. استروئیدها: استروئیدها برای کاهش التهاب عالی هستند. با این حال، آنها می توانند خطر ابتلا به بیماری های مختلف را در صورت مصرف بیش از حد افزایش دهند. بنابراین پزشکان استروئیدها را با احتیاط تجویز می کنند. 5. بلوک های انتخابی ریشه عصبی بلوک انتخابی ریشه عصبی (SNRB) یک تزریق کم تهاجمی است که سیگنال های درد را بین اعصاب نخاعی و مغز شما قطع می کند. تزریق بلوک ریشه عصبی حاوی یک بی حس کننده موضعی و گاهی اوقات کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب و تسکین درد است. بلوک ریشه عصب دو هدف دارد - از نظر تشخیصی اگر بلوک ریشه عصبی درد بیمار را تسکین دهد، تأیید می کند که ریشه عصبی باعث درد می شود. از نظر درمانی، بلوک ریشه عصبی می تواند تا حدی تسکین درمانی را برای بیمار فراهم کند. برای انجام SNRB، پزشکان مخلوط استروئیدی بی حس کننده را در اطراف یا کنار غلاف عصبی ریشه عصبی تزریق می کنند. غلاف عصبی بافت همبند اطراف هر عصب است، در حالی که ریشه عصبی نقطه ای است که هر عصب از ستون فقرات خارج می شود. پزشکان از فلوروسکوپی - راهنمایی اشعه ایکس - و رنگ کنتراست استفاده می کنند تا مطمئن شوند که SNRB را به ناحیه مورد نظر تزریق می کنند. استروئیدهای موجود در SNRB ها از تولید اسید آراشیدونیک جلوگیری می کنند که منجر به ایجاد التهاب و تقویت درد می شود. بی حس کننده موضعی سیگنال های درد را بین عصب آسیب دیده و مغز شما مسدود می کند. اگرچه SNRB ها در درجه اول روش های تشخیصی هستند، اما مزایای درمانی نیز دارند. برای تسکین درد فتق دیسک، SNRBها نرخ موفقیت حدود 75 درصد را تا یک سال گزارش کرده اند. 6. تزریق استروئید اپیدورال تزریق استروئید اپیدورال بر خلاف بلوک های ریشه عصبی معمولاً شامل یک بی حس کننده موضعی در فضای اپیدورال نمی شود که ستون فقرات شما را از لایه ماده سخت سخته محافظ جدا می کند. ESI ها همچنین می توانند برای هدف قرار دادن ریشه های عصبی دردناک استفاده شوند. روش ESI کم تهاجمی است و از راهنمایی فلوروسکوپی استفاده می کند. مانند SNRB ها، پزشکان می توانند ESI را برای اهداف درمانی و تشخیصی تجویز کنند. میزان موفقیت ESI در درمان فتق دیسک بین 76 تا 88 درصد است. نتایج می تواند تسکین کوتاه مدت یا در برخی بیماران طولانی مدت باشد. درمان های جراحی برای فتق دیسک برای فتق دیسک، پزشکان در صورت امکان، درمان های غیر جراحی را به جراحی ترجیح می دهند. اگر جراحی لازم باشد، با توجه به شرایط شما، حداقل تهاجمی ترین گزینه را با بیشترین شانس موفقیت انتخاب می کنند. در موارد زیر ممکن است پزشک شما جراحی را توصیه کند: مشکل در ایستادن یا راه رفتن. کاهش درد و علائم ناکافی از درمان های غیر جراحی. دردی که شش هفته یا بیشتر ادامه دارد. علائم تأثیر منفی قابل توجهی بر سلامت روان شما دارند. در اینجا چند گزینه جراحی رایج برای درمان فتق دیسک آورده شده است. 7. میکرودیسککتومی میکرودیسککتومی یک جراحی کم تهاجمی ستون فقرات است که تقریباً 90 درصد از جراحی های فتق دیسک را تشکیل می دهد. هدف از هر میکرودیسککتومی برداشتن قسمت فتق دیسک برای کاهش فشار روی اعصاب نخاعی است. اگرچه میکرودیسککتومی ها کم تهاجمی هستند، پزشکان به ندرت جراحی را به بیماران در مراحل اولیه درمان توصیه می کنند. آنها ممکن است میکرودیسککتومی را توصیه کنند اگر این موارد را تجربه کنید: پا درد که بیش از شش هفته ادامه دارد. از دست دادن عملکرد مثانه یا روده. سیاتیک به عنوان یک علامت اولیه، نه تنها کمردرد. درد شدید، سوزن سوزن شدن یا ضعف. میکرودیسککتومی معمولاً یک روش سرپایی است. به این ترتیب، بیماران می توانند در همان روز جراحی به خانه بازگردند. اکثر بیماران می توانند پس از یک یا دو هفته فعالیت سبک خود را از سر بگیرند، اما باید از بلند کردن اجسام سنگین به مدت دو تا چهار هفته خودداری کنند. شش هفته پس از عمل می توانید انتظار بهبودی کامل از میکرودیسککتومی را داشته باشید. همراه با میکرودیسککتومی، یک درمان جدید برای فتق دیسک شامل ژل اسید هیالورونیک (HA) و ژل کلاژن است. ژل HA دیسک را دوباره باد می کند، در حالی که ژل کلاژن سوراخ را می بندد تا از افتادگی بیشتر جلوگیری کند. از پزشک خود در مورد این گزینه درمانی با میکرودیسککتومی سوال کنید. 8. لامینکتومی کمری لامینکتومی کمری جراحی است که بخشی یا تمام لامینا را برمی‌دارد - بخشی از استخوان‌های مهره شما که دیواره‌های کانال نخاعی شما را تشکیل می‌دهد. هنگامی که جراحان ستون فقرات لامینکتومی کمری را برای فتق دیسک انجام می دهند، این کار را برای کاهش فشار روی نخاع یا ریشه های عصبی انجام می دهند. بنابراین، این جراحی تنها برای دردهای شدید کمر و ساق پا یا زمانی که جراح نیاز به برداشتن بخشی از لامینا برای دسترسی به فتق دیسک دارد، ضروری است. لامینکتومی باز سنتی شامل زمان بهبودی طولانی است و تحرک ستون فقرات را ضعیف می کند. پس از لامینکتومی سنتی، بیماران به طور متوسط ​​سه تا پنج روز را در بیمارستان می گذرانند. از سه ماه تا یک سال طول می کشد تا بهبودی کامل در استخوان های ستون فقرات خود را تجربه کنید. در مقابل، لامینکتومی میکروسکوپی کم تهاجمی است، زمان بهبودی را کوتاه می کند و آسیب به ساختارهای ستون فقرات مجاور را به حداقل می رساند. زمان بهبودی برای لامینکتومی میکروسکوپی حدود شش هفته است و بیماران می توانند در همان روز به خانه بازگردند. 9. فیوژن ستون فقرات فیوژن ستون فقرات یک عمل جراحی برای اتصال دو یا چند استخوان در ستون فقرات است. اگرچه همجوشی ستون فقرات به طور کلی در کاهش حرکت دردناک مشکلات دیسک موثر است، اما می تواند تحرک در ستون فقرات را محدود کند. پزشکان به ندرت فیوژن ستون فقرات را برای درمان فتق دیسک دنبال می کنند. اگر درد شدید باشد و جراحی های کمتر تهاجمی برای کاهش درد بعید است، ممکن است فیوژن ستون فقرات را دنبال کنند. بهبودی از همجوشی ستون فقرات بسته به سن و سلامتی شما شش هفته تا شش ماه طول می کشد. 10. تعویض دیسک مصنوعی جراحی تعویض دیسک مصنوعی (ADR) یک درمان نسبتا جدید برای شرایط مرتبط با دیسک ستون فقرات مانند بیماری دیسک دژنراتیو یا فتق دیسک است. ADR که در سال 2004 به دنیای پزشکی معرفی شد، به عنوان یک جایگزین همجوشی ستون فقرات معرفی می شود. در حالی که همجوشی ستون فقرات تحرک را محدود می کند، ADR قصد دارد حرکت در ستون فقرات شما را حفظ کند و در عین حال آن را ثابت نگه دارد. با یک

درمان دیسک کمر بدون جراحی